Jesienne łzy

Dzisiejsza pogoda jest adekwatna do mojego humoru. Cały czas pada i nie zanosi się na to, by przestało. Po moich policzkach płyną łzy, niczym krople deszczu po szybie okna.. Znów jest źle. Ale czego ja się mogłam spodziewać? Było dobrze tylko na chwilę. Tu trzeba coś postanowić, zadziałać, a nie liczyć na to, że samo zrobi się dobrze. Muszę być konsekwentna i stanowcza, a nie uległa. Już mam dosyć tych dni niepewności, ciągłego myślenia... Trzeba wszystko wyjaśnić, bo inaczej to będzie się ciągnąć Bóg wie ile.. Czekam na jakiś znak i dzisiaj postaram się wszystko jakoś wyjaśnić. O ile to coś da, bo ostatnio to jak grochem o ścianę. Syzyfowa praca.

Ok, już wam nie będę tu biadolić. Jakoś przetrwam ten dzień.. A kolejne dni? Nie wiem... Już nie wiem co myśleć. Wiem tylko, że kocham. I tyle w tym temacie.
Do napisania.