Natłok myśli...

Ostatnimi czasy za dużo myślę. Zmuszają mnie do tego ciągłe niejasne i niezrozumiałe dla mnie wydarzenia. Nie wiem.. Boję się. Boję się, że coś się zmieniło nieodwracalnie. Czy mam podstawy do tego aby tak sądzić? Nie wiem.. Nie wiem nic. Pogubiłam się. Muszę wyjść jakoś na prostą. Może to przeczekać? Problem w tym, że cały czas czekam, aż coś się zmieni.. Odpuszczam wszystko, jestem chyba za łaskawa. Albo może za bardzo wszystko wyolbrzymiam? Hmm, nie wydaje mi się. Ja po prostu chcę, aby było jak dawniej. O nic więcej nie proszę.

Myślałam, że dzisiejszy dzień będzie cudowny. W końcu był długo wyczekiwany. No, ale pomyliłam się. Było zupełnie na odwrót. Nie wiem dlaczego. Może niedziela przyniesie to, na co tak długo czekałam. Nadziei już nie mam, bo ciągle się na niej zawodzę. Pozostaje jedynie pozytywne myślenie i totalna obojętność na złe wydarzenia. Sęk w tym, że nie umiem być obojętna, a z pozytywnym myśleniem ostatnio u mnie krucho. Tak więc POŻYJEMY, ZOBACZYMY :)

Jutro jakaś bardziej tematyczna notka, niestety dopiero wieczorem, gdyż w dzień jestem zawalona obowiązkami. Udanego weekendu kochane! :)